Op zoek naar …

… iets nieuws? Inge Janssens en haar man, Ronald, waren dat ook. Samen trokken ze door het zwarte continent. Ook Senegal en Mali werden doorkruist. Om deze wonderbaarlijke reis nooit te vergeten hield Inge haar ervaringen bij in een dagboek. Wij waren zo vrijpostig om daarin een kijkje te nemen.

Dag 1-3: “Welkom in St.-Louise”

Ons Afrikaans avontuur startte in de goudkleurige Sahel van Senegal. Rijdend door de savannes zie je als gevolg van verwoestijning kilometers ver enkel geel gras, doornstruiken en boababs. Dat zijn kleine bomen met grillig vertakkende stammen, die het landschap in de avondgloed een spookachtig uiterlijk geven.
Ook de noordelijke stad St-Louise is in deze dorre streek terug te vinden. De stad valt echter niet zomaar te bereiken. Vooraf waren we al gewaarschuwd voor corrupte politieagenten, die in de regio wat willen bijverdienen door onschuldige toeristen uit te buiten. Maar we hadden nooit verwacht dat wij die toeristen zouden zijn! Bij een eerste controle schalde een brute agent: “Documenten!”. Nadat alles was nagekeken verzon hij een excuus, waardoor we 20 euro moesten betalen. Uiteindelijk mochten we verder rijden … Enkele kilometers verderop sloeg de schrik ons opnieuw om het hart. Een tweede politiecontrole met – wonderbaarlijk - een vriendelijke agent, waardoor we uiteindelijk onze eindbestemming, St-Louise, bereikten. Daar logeerden we enkele dagen op een camping temidden van de natuur, die ons mooie uitzichten gaf op de dorre valleien. St-Louise is door zijn ligging aan de monding van de Sénégal een belangrijk economisch centrum. De verschillende markten waar allerlei snuisterijen op ontdekking wachten, lokken mensen uit de wijde omtrek naar de stad. Ook wij sloegen hier onze voorraad bijzondere souveniertjes en Afrikaanse maskers in voor vrienden en familie in het thuisland.

Dag 4-6: De hoofdstad, een bezoekje waard?

Vanuit St-Louise zetten we onze reis zuidwaarts voort tot in Dakar, vooral bekend van de autorally. Daar verbleven we in het ViaVia Joker reiscafé. Enig spoor van de ‘ongerepte Afrikaanse cultuur’ is in deze stad ver te zoeken. Als hoofdstad heeft het Westen door internationale handel al veel invloed gehad. Dat zie je aan de westerse winkels en fastfoodketens die de straten vullen. Een minpuntje op onze tocht door het continent, of toch niet helemaal? Op het nabijgelegen eiland Gorée bezochten we het fort D’Estrees. Dat is een overblijfsel van de lange slavencultuur die gedurende de voorbije eeuwen bloeide. De gids die ons rondleidt, vertelt dat tot in de 19de eeuw hier meer slaven dan vanuit enige andere Afrikaanse stad werden verscheept. De folterkamers en verhalen van uit elkaar gerukte families, brengen je fantasie op de loop … Nog steeds gruwelend varen we terug naar Dakar om er onze laatste avond door te brengen.

Dag 7-13: Richting land van de folklore

Na Dakar trekken we verder in oostelijke richting, zodat we in het buurland Mali terechtkomen. Daar doorkruisen we eerst Kayes, de warmste stad ter wereld. Uiteindelijk komen we aan in Timboektoe. Deze legendarische stad ontgoochelde ons een beetje. Veel van zijn bloeiperiode uit de middeleeuwen blijkt verloren te zijn gegaan. Nu is het een stad in verval met kleine huizen en hutjes. De enige overblijfselen die we toch bezocht hebben, zijn de Sankoré koranschool en de Djingareiber-moskee. Die laatste levert door zijn rechthoekige uitsteeksels een grappig beeld. Je zou eerder denken dat het een gevechtstoren is dan een moskee.
Maar ons uiteindelijke doel, waarvoor we naar deze stad kwamen, was het “Festival au Désert”. Een ongelofelijke ervaring, die je moet hebben meegemaakt. Dansend temidden van Afrikaanse stammen, krijg je een gevoel van vrijheid dat niet te beschrijven valt. De vele kleuren en geuren van het festival, brachten je naar een wereld van plezier. Door zijn bekendheid komen er mensen van over de hele wereld naar het festival. Op die manier leerden we niet enkel de lokale bevolking kennen, maar ook koppels uit Frankrijk, Groot-Brittannië en de Verenigde Staten.
Tijdens onze laatste dagen leerden we dat deze avontuurlijke belevenis maar een regel had: “Jezelf overgeven aan de Afrikaanse levenswijze”.

Vanuit Timboektoe trokken Inge en Ronald verder op ontdekkingstocht naar Oost- en Zuid-Afrika.